Capicaan aan het woord: Gaat niet, bestaat niet

Ap­pel­taart­mo­men­ten

Ruim een jaar la­ter ben ik nog eens langs ge­gaan bij Ca­pi­ca voor een kop kof­fie mét ap­pel­taart. Tij­dens mijn sta­ge­pe­ri­o­de wa­ren er re­gel­ma­tig 'ap­pel­taart­mo­men­ten'. Als er iets te vie­ren was, maar we had­den ook de tra­di­tie dat je ap­pel­taart mee moest ne­men als je bij­voor­beeld te laat was. Ik vond het ont­zet­tend leuk om weer even te­rug te zijn. En het is uit­ein­de­lijk niet bij even ge­ble­ven. Een dag la­ter werd ik ge­beld door Mar­lé­ne met de vraag of ik in­te­res­se had om bij Ca­pi­ca te ko­men wer­ken.

Van pro­gram­meur naar pro­ject­lei­der

In 2011 ben ik ge­start als pro­gram­meur. Ge­lei­de­lijk aan ver­an­der­de mijn func­tie. Zo ging ik me ook steeds meer be­zig hou­den met plan­nen en werd ik het aan­spreek­punt voor klan­ten bij be­paal­de pro­jec­ten. In­mid­dels pro­gram­meer ik niet meer zelf en richt ik me vol­le­dig op het ma­na­gen van pro­jec­ten. Dat ik een ach­ter­grond heb als pro­gram­meur komt daar­bij goed van pas.

De klant ver­ras­sen

We noe­men ons­zelf niet voor niets On­li­ne Be­den­kers. Geef ons een pro­bleem en wij be­den­ken een op­los­sing. En daar gaan we heel ver in, we zeg­gen ook wel eens gaat niet, be­staat niet. Dat maakt wer­ken hier ook zo uit­da­gend. En wat daar­bij voor­al leuk is, is dat je de klant ook écht kan ver­ras­sen. Dat vind ik één van de mooi­ste on­der­de­len van mijn werk.

Al­le ruim­te

Ik vind het fijn dat ik bij Ca­pi­ca al­tijd de ruim­te heb ge­kre­gen om mij­zelf ver­der te ont­wik­ke­len. Na­tuur­lijk is het be­lang­rijk dat je hier­bij ook zelf het ini­ti­a­tief neemt, maar je krijgt al­le kan­sen en sup­port.

Niet al­leen van­uit het ma­na­ge­ment, maar ook van­uit de col­le­ga's. Het is echt een heel hecht team. Ik heb er dan ook ver­trou­wen in dat we ook het ko­men­de jaar weer ga­ve, ver­ras­sen­de pro­jec­ten met el­kaar gaan op­le­ve­ren. En na­tuur­lijk dat er ook weer ge­noeg te vie­ren is!

Wil jij de­ze suc­ces­sen sa­men met ons vie­ren? We heb­ben nog een aan­tal Va­ca­tu­resleu­ke va­ca­tu­res be­schik­baar. De kof­fie (en de taart) staat klaar!