Ja maar, wat levert het je op

Wij zit­ten re­gel­ma­tig bij be­drij­ven aan ta­fel om te pra­ten over be­drijfs­pro­ces­sen die niet ef­fi­ci­ënt ver­lo­pen. Juist tij­dens de­ze ge­sprek­ken is het in­te­res­sant om za­ken om te den­ken. Om een voor­beeld te ge­ven, wij ont­wik­ke­len op­los­sin­gen voor on­ze klan­ten waar­door het werk snel­ler, be­ter of mak­ke­lij­ker wordt. We zien met gro­te re­gel­maat wat het di­gi­ta­li­se­ren van pro­ces­sen uit­ein­de­lijk op­le­vert voor be­drij­ven. Toch is het niet voor ie­der­een al­tijd even ge­mak­ke­lijk om die stip op de ho­ri­zon, dus wat het op gaat le­ve­ren, te vi­su­a­li­se­ren. En juist dát is ook het mo­ment om te gaan om­den­kenom­den­ken. Door op een ja-en ma­nier naar een pro­bleem naar te kij­ken, geef je je­zelf en de or­ga­ni­sa­tie de kans om écht voor­uit te ko­men. Be­nieuwd naar 'ge-ja-maar' uit de prak­tijk? 

#Ja maar, het gaat nu toch ook goed?

Ik moet hier­bij al­tijd den­ken aan een uit­spraak van Hen­ry Ford: Als ik mijn klan­ten had ge­vraagd wat ze wil­den, had­den ze ge­zegd "een snel­ler paard". Lo­gisch, want in die tijd lag een au­to ver bui­ten het re­fe­ren­tie­ka­der van de con­su­ment. Maar die con­su­ment had wel be­hoef­te aan een ver­voers­mid­del dat snel en com­for­ta­bel was. Na­tuur­lijk was dat paard ge­schikt om je van A naar B te ver­voe­ren, maar ik denk dat we het er over eens zijn dat die au­to een stuk fij­ner is.

Of een an­der voor­beeld. Bel­lenDit is een film­op­na­me uit 1999 en de ge­ïn­ter­view­de per­so­nen wa­ren het over één ding eens: een mo­bie­le te­le­foon heb­ben we écht niet no­dig. Kun je het je voor­stel­len?

In bei­de voor­beel­den staat de vraag hoe iets be­ter kan cen­traal. Nu zijn dit na­tuur­lijk wel he­le ex­tre­me si­tu­a­ties, maar het vormt wel de ba­sis tot voor­uit­gang. Ca­sesHier vind je een aan­tal in­spi­re­ren­de voor­beel­den uit on­ze da­ge­lijk­se prak­tijk.  

#Ja maar, dat is toch heel duur?

Na­tuur­lijk is goed om kri­tisch na te den­ken over ie­de­re in­ves­te­ring. De be­lang­rijk­ste vraag zou ech­ter niet al­leen moe­ten zijn wat het kost, maar voor­al ook wat het je op gaat le­ve­ren. Als je het werk aan­zien­lijk ef­fi­ci­ën­ter kan ma­ken, bij­voor­beeld door het di­gi­ta­li­se­ren van je plan­ning, be­spaar je veel kost­ba­re tijd en dus ook geld. In Ca­sede­ze ca­se vind je daar een mooi prak­tijk­voor­beeld van.

#Ja maar, dat duurt ze­ker heel lang?

Een ge­mid­deld pro­ject duurt on­ge­veer 10 we­ken, dus dat valt ei­gen­lijk ont­zet­tend mee. Wan­neer je door het di­gi­ta­li­se­ren van pro­ces­sen uit­ein­de­lijk veel tijd gaat be­spa­ren, is het ge­sprek over hoe lang het gaat du­ren ook ei­gen­lijk wat min­der re­le­vant. Want de in­ves­te­ring in tijd die je nu doet, win je uit­ein­de­lijk ruim­schoots te­rug.

#Ja maar, ik heb geen tijd voor zo'n pro­ject

We heb­ben, ze­ker bij de start van een pro­ject, veel in­for­ma­tie no­dig van on­ze op­dracht­ge­vers. Zij we­ten im­mers als geen an­der waar het knelt. Wij ver­ta­len dit ver­vol­gens in on­li­neon­li­ne op­los­sin­gen. Dus ja, na­tuur­lijk kost het je eni­ge tijd. Maar ook hier­bij is de be­lang­rijk­ste vraag, wat gaat het je uit­ein­de­lijk op­le­ve­ren.

Wat mo­gen we voor jou om­den­ken?

Door om te den­ken in dit soort vraag­stuk­ken kijk je dus niet al­leen naar waar­om je iets niet zou wil­len, maar juist naar waar­om je het wél zou moe­ten wil­len. Door over bei­de as­pec­ten na te den­ken, zo­wel de voor als te­gen­ar­gu­men­ten, cre­ëer je een ba­sis om voor­uit te ko­men.

Zie jij in je werk za­ken die an­ders, be­ter of mak­ke­lij­ker kun­nen? En wil je eens spar­ren over wat een on­li­ne op­los­sing jou op kan gaan le­ve­ren? Geef het ons als uit­da­ging mee! Mijn con­tact­ge­ge­vens vind je Con­tacthier.